Indonezja Symphalangus - Kawa Ziarnista 250g

Jego rodzice już dawno wyjechali w inne góry, aby zająć się drzewami kawowymi, ich dom był już schludny, a w powietrzu unosił się zapach kawy tysiąca kwiatów. Przez kuchenne drzwi, kątem oka, jego dziadek zobaczył jego dziecięcą „złość” na Cahyę i natychmiast usłyszał głos wypowiadający słowo pełne dykcji i samokonstrukcji. Jego złość wzrosła po usłyszeniu śmiechu swojego dziadka, próbował wypowiedzieć przyczynę swojej złości, Symphalangusa, krzyki, które wypowiadali i które przez tyle dni przerywały im sen, aby powrócić do przebudzonego świata. Nie był to czas na wyjaśnianie, jak ważni są dla wszystkich, nawet bez jego wiedzy, dziadek znał go dobrze. Musiał zrozumieć, że bez nich nie byłoby kawy. Tak cenioną kawę, która gdyby nie miała domu, jedzenia, szkoły, imprez, przyjaciół, wioski ... dlatego mówili, że jego kawa i on mają być najlepszymi przyjaciółmi, Symphalangus. Przyjaciel, który czuwa nad dżunglą, ten, który ostrzega przed złymi chwilami, przed jakąkolwiek zmianą, przed zwierzętami, które nie są przyjaciółmi, przed kwiatami, które nie przybywają, deszczami, które przybywają w nadmiarze itp. ... Głos, krzyk , dźwięk, którego nie słychać jak żaden inny dźwięk w dżungli, który chroni swoje drzewa kawowe, ale nie jest to żaden, jest to język, którego każdy w dżungli uczy się od najmłodszych lat, ale nie tak młody jak Cahya, chociaż wkrótce by to uczynił zacznij też rozumieć i rozumieć, jak ważne jest, kto jest teraz taki zły. Jego dziadek uśmiechnął się i kontynuował gotowanie swojej kaszki owocowej i pomyślał, że te same owoce są tymi, które Symphalangus tak bardzo lubi i że rozumie język swojego wnuka, ponieważ rozumie język gibonów dwóch palców.